مدعیان روشنفکری، تیره‌فکران غرب‌پرست!

بسمه تعالی

 

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون / (169 آ ل عمران)

 

حماسه هشت سال دفاع مقدس، همچنان پس از گذشت بیش از سه دهه از تهاجم ناجوانمردانه رژیم بعث و پشتیبانانش، نشان افتخار این سرزمین و امت شهید پرور است و همگان را در داخل و خارج از مرزها به تحسین وامی دارد.

 

در زمانی که تمامی کشور های حامی استکبار دست در دست یکدیگر در صدد محو انقلاب شکوهمند اسلامی در جنگ هشت ساله بودند، امت مقاوم و پایدار ایران اسلامی تحت رهبری امام خمینی (ره) دفاعی جانانه از سرزمین و انقلاب خویش نمود.

 

موضوع دفاع مقدس حتی برای مخالفین جمهوری اسلامی هم موضوع مهم و قابل احترامی است و حتی ملت های آزاده که به مظلومیت ملت ایران در آن سال ها واقف هستند، از سویی قلبا از تجاوزگری رژیم بعث منزجرند و از سوی دیگر بر روحیه مقاوم ملت ایران که پیروزی و قدرت مضاعف و سربلندی را برای این کشور به ارمغان آورد غبطه می خورند، چرا که این جنگ تنها جنگی است که در 200 سال اخیر حتی یک وجب از خاک سرزمینمان جدا نشده است. حال آنکه در مقابل عده ای روشنفکر غرب زده که ایرانی بودن شان را به جز در پاسپورت های شان نمودی ندارد، با بیان عباراتی چون «جنگ ما هیچ مفهومی نداشت» نشان می دهند که ذره ای برای مدافعان این سرزمین پاک احترام قائل نیستند.

 

این مدعیان روشنفکری که در حقیقت باید آنان را تیره فکرانی نامید که خون و مغزشان آغشته و ممزوج به کثافات غرب مدرن است، به دردی لاعلاج مبتلا شده اند که بدیهیات زمان خویش را نمی بینند. نمی بینند که از همان وطنی که خود از آن دم می زنند و از سیمرغ های افلاک دماوندش چه قدر دور افتاده اند و روزگار کارشان را به جایی رسانیده است که برای درآغوش گرفتن مجسمه های نخل و خرس و بز و خر به دریوزگی بیگانگان افتاده اند. مایه تاسف است که چنین گفته شود اما حقیقت آن است که این طیف خودفروخته چنان وابسته به ظلمات غرب شده اند که آفتاب روشنی بخش برایشان به حساسیتی تبدیل شده که تا آخر عمر نمی توانند عینک آفتاب گیر خود را از چشم بردارند، مبادا که آفتاب شرق، مردمک های غربی شان را بیازارد.

 

و همین عینک غربی، چنان بر ذهن این افراد تاثیر گذاشته که آنان را بازیچه امیال خود نموده است. همان غربی که با دست اینان سخن از «صلح» و «پرهیز از جنگ» و «مقاومت و دفاع» می زند که روحیه ملت های مظلوم را با سرخوردگی و ناتوانی عجین کند تا به سادگی

 

اما جالب است که با همین وجود، حسادت همین طیف کارگردانان و مدعیان هنرورزی، به جریان اصیل و مردمی هنر انقلاب هنوز فروکش نکرده است. البته درک چرایی این حسادت خیلی هم سخت نیست. طرف مقابل شان ابراهیم سینمای ایران است که بت های سینمای سخیف قبل انقلاب را شکست و ارزش های والایی چون دفاع مقدس را برای اولین بار بر پرده نقره ای انعکاس داد. کسی که دست پرورده سیدمرتضی است!  آری! مرام مرتضی (ع) و تیغ بران او حقد آور است! و هرکس ماشه اش را، قلمش را، سخنش را و حتی دوربینش را در آن مسیر به حرکت درآورد لاجرم  مورد حقد و غضب واقع می شود. اما فرزندان این انقلاب علی رغم کینه آنان که نان انقلاب خوردند و نام انقلاب را تخریب کردند، همچنان مردانه پای انقلابشان ایستاده اند و پای همه ارزش هایی که انقلابشان برای تحقق آن شکل گرفت. و نیز ایستاده اند پای مرام هر آن کس که این ارزش ها را با قلم و سخن و دوربین خود به تصویر می کشد.

 

جامعه اسلامی دانشجویان این اهانت به حریم دفاع مقدس را برخواسته از تلاشی مذبوحانه برای فروکش کردن آتش حسادت یک کارگردان دورافتاده از مردم وطنش برمی شمارد و اعلام می دارد که دفاع مقدس در یک کلمه، خط قرمز همه ی ماست و این امت غیور خود را وابسته و دلبسته به دفاع مقدس می داند و اهانت به رشادت های شهدا و جانبازان در جنگ تحمیلی هشت ساله را بر نمی تابد.

 

جامعه ی اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی قم

 

بازتاب در  :

خبرگزاری دانشجو